همه افتخار مادرانمان در این بود که خود را از لذتهای زندگی محروم ساختند همه افتخار پدرانمان در این بود که مرگ و جمود را بجای زندگی برگزیدند و امروز من و تو میراث دار غم مادران و حسرت پدرانیم ... ... ... چه بهای گزافی دارد شادی و لذت در این ماتم سرای مرده پرور چه معجزه شگرفی است زندگی در این گورستان تاریک و دور افتاده ... ... ... برخیز و تاریخ را به آتش نگاهت شعله ور ساز که چون آذرخش می درد و چون الماس می درخشد ... گرنه بار دیگر محکوم به تکرار خطاهای ایشان خواهی شد |